ใบเตย: ประเภทวรรณกรรม

วันศุกร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2550

ประเภทวรรณกรรม

วรรณกรรมไทย แบ่งออกได้ 2 ชนิด คือ
1. ร้อยแก้ว เป็นข้อความเรียงที่แสดงเนื้อหา เรื่องราวต่าง ๆ
2. ร้อยกรอง เป็นข้อความที่มีการใช้คำที่สัมผัส คล้องจอง ทำให้สัมผัสได้ถึงความ งานมของภาษาไทย ร้อยกรองมีหลายแบบ คือ โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน และร่าย
http://www.mew6.com/composer/art/litera ture.p hp

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)

วรรณกรรมนิทานร้อยแก้ว

วรรณกรรมนิทานร้อยกรอง
วรรณกรรมนิทานร้อยกรองเป็นวรรณกรรมที่มุ่งให้ผู้อ่านผู้ฟังเกิดความบันเทิงใจด้วยความสนุกของเนื้อเรื่อง และลีลาอันไพเพราะของบทร้อยกรองประเภทต่าง ๆ ที่ผู้ประพันธ์สร้างสรรค์คำมาเรียบร้อยให้เกิดวรรณศิลป์เป็นที่จับใจให้ผู้อ่านผู้ฟัง เกิดอารมณ์ความรู้สึกคล้อยตาม มีความสุข เศร้า ตื่นเต้นไปตามท้องเรื่อง ทั้งยังได้คติแง่คิดบางประการจากเรื่องเหล่านั้นด้วย
วรรณกรรมไทยประเภทนิทานร้อยกรองนั้นมีอยู่เป็นจำนวนมาก เพื่อความสะดวกในการบรรยาย จะจำแนกกลุ่มตามลักษณะคำประพันธ์ ดังนี้

1. ประเภทลิลิต
เรื่องแรกที่น่าจะกล่าวถึงคือ ลิลิตพระลอ เป็นวรรณกรรมที่ไพเราะจับใจผู้อ่านผู้ฟังโดยทั่วไป เป็นเรื่องที่ได้รับยกย่องจากวรรณคดีสโมสรว่าเป็นยอดของลิลิต ไม่ทราบแน่ว่าใครเป็นผู้ประพันธ์เรื่องนี้ นักวรรณคดีมีข้อสันนิษฐานมากมายแต่ยับไม่ยุติแน่นอนแต่แม้จะไม่รู้แน่ว่าท่านผู้ใดประพันธ์ลิลิตพระลอวรรณกรรมเรื่องนี้ก็ได้รับการยอมรับว่าเป็นยอดของวรรณคดีเรื่องหนึ่ง มีความไพเราะประณีตในการเลือกสรรถ้อยคำมาร้อยกอง มีโคลงครูซึ่งรู้จักกันแพร่หลาย กลวิธีการบรรยายเรื่องและการพรรณนาภาพ รวมทั้งอารมณ์ความรู้สึกถ่ายทอดสู่ผู้อ่านได้อย่างประทับใจ กวีรุ่นหลังที่มีความสามารถในการประพันธ์ก็ยึดถือพระลอเป็นแบบอย่างดังเช่นการพรรณนาความบางตอนในลิลิตตะเลงพ่าย ใช้กลวิธีเช่นเดียวกับลิลิตพระลอ

ร้อยแก้วประเภทคำฉันท์

2. ประเภทคำฉันท์
เรื่องแรกที่น่าจะกล่าวถึง คือ เสือโคคำฉันท์ เป็นงานประพันธ์ของพระมหาราชครู ได้เค้าเรื่องจากปัญญาสชาดก แสดงให้เห็นค่าของความเป็นมิตรแท้ระหว่างลูกเสือและลูกโคชื่อว่า คาวี ในสมัยอยุธยาตอนปลายและสมัยรัตนโกสินทร์ได้นำเรื่องนี้มาแต่งเป็นบทละครนอกให้ชื่อว่าเรื่อง คาวี

ร้อยแก้วประเภทกาพย์

3. ประเภทกาพย์
กาพย์พระไชยสุริยา เป็นงานประพันธ์ของสุนทรภู่ เป็นเรื่องที่แสดงความสามารถในเชิงการประพันธ์อย่างยิ่ง กล่าวคือ กาพย์พระยาไชสุริยานี้ใช้เป็นบทหัดอ่านของเด็กที่เริ่มเรียนภาษาไทย ถ้อยคำที่นำมาใช้ในการประพันธ์จึงถูกกำหนดด้วยกลุ่มคำที่ต้องจัดเพื่อการฝึกอ่านโดยเฉพาะ นั่นคือต้องเริ่มใช้คำตั้งแต่ แม่ ก.กา แม่กง แม่กก แม่กด กม เกย เรียงลำดับมาตรากันไปทีละมาตรา ตัวสะกดมาตราใดเรียนแล้วก็สามารถนำคำไปแต่งรวมในมาตราต่อไปได้
แม้จะจำกัดคำที่ใช้ สุนทรภู่ก็สามารถประพันธ์เป็นเรื่องราวได้อย่างน่าอ่าน ข้อที่น่าชื่นชมก็คือสุนทรภู่สามารถเขียนให้อ่านได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ กล่าวคือเด็ก ๆ ที่หัดอ่านประสมคำไปตามมาตราต่าง ๆ อ่านแล้วก็เข้าใจเรื่องราวไปแบบนิทานสนุกเรื่องหนึ่ง ถ้าผู้ใหญ่อ่านก็อาจจะวิเคราะห์ตีความเรื่องนี้ให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นได้ เนื่องจากพระไชยสุริยาต้องสละบ้านเมืองลงเรือหนีไป เพราะบ้านเมืองเกิดอาเพศ น้ำป่าหลากมาท่วมจนอยู่ไม่ได้ เนื่องจากข้าราชการทั้งหลายและผู้คนพากันทำทุจริตต่าง ๆ ในตอนท้ายพระไชยสุริยาก็ได้ศึกษาและเข้าใจธรรมะ และรู้ผิดรู้ถูกอย่างถ่องแท้

ร้อยกรองประเภทกลอน

4. ประเภทกลอน
นิทานร้อยกรองที่แต่งด้วยกลอนมีอยู่หลายเรื่อง จะนำมากล่าวเฉพาะบางเรื่อง และร้อยกรองประเภทกลอนนี้ก็แยกย่อย ๆ ได้อีก
4.1 กลอนกลบท เป็นการประพันธ์กลอนที่เพิ่มข้อบังคับในการแต่งให้มากขึ้น กำหนดชื่อต่าง ๆ กัน แต่ละบทก็จะบังคับต่างกัน เช่น กลบทชื่อ ตะเข็บไต่ขอน ก็กำหนดให้ใช้พยางค์ของคำที่มีเสียงหนักเบาสลับกัน เช่น “สละสลดระทดระทวนระหวนระหาย จะอย่าจะกรายจะยืนจะหยุดก็สุดจะหมอง” การประพันธ์กลอนกลบทจึงยากกว่าการประพันธ์
4.2 กลอนสุภาพ สุนทรภู่แต่งไว้หลายเรื่องเรียกวันว่านิทานคำกลอน คือ โคบุตร สิงหไตรภพ ลักษณวงศ์ และพระอภัยมณี เรื่องที่ดีที่สุดและแพร่หลายที่สุดคือเรื่อง พระอภัยมณี เป็นวรรณกรรมเรื่องยาวสันนิษฐานกันว่าเริ่มแต่งในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย และแต่งต่อเป็นระยะ ๆ มาจนถึงรัชกาลที่ 3

4.2 กลอนเสภา เรื่องที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายคือ เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน เป็นเรื่องที่มีผู้แต่งหลายราย เช่น พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว สุนทรภู่ ครูแจ้ง เป็นต้น ที่มาของเรื่องเชื่อกันว่ามีเค้าเรื่องจริงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในสมัยอยุธยาตอนต้น เล่ากันสืบ ๆ มาในรูปของการขับเสภา เสภาขุนช้างขุนแผนเป็นเรื่องราวที่แสดงชีวิตของคนไทยสมัยต้นรัตนโกสินทร์ ทั้งความเป็นอยู่ ความรู้สึกนึกคิด ความเชื่อ ขนบธรรมเนียมประเพณีต่าง ๆ ทั้งประเพณีชีวิตและประเพณีเทศกาล ตัวละครและเหตุการณ์ต่าง ๆ มีลักษณะสมจริง เป็นเรื่องที่อ่านได้สนุกในเนื้อเรื่องและไพเราะด้วยท่วง ทำนองของการขับเสภา
4.4 กลอนหก วรรณกรรมนิทานที่แต่งด้วยกลอนหกคือ เรื่อง กนกนคร พระนิพนธ์ของกรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ ( ซึ่งทรงได้พระนามในการประพันธ์ว่า น.ม.ส. อันเป็นอักษรย่อที่ได้จากการพระนามเดิมว่า พระองค์เจ้ารัชนีแจ่มจรัส ) ต้นเรื่องเดิมเป็นภาษาสันกฤต มีผู้แปลเป็นภาษาอังกฤษ น.ม.ส. ทรงดัดแปลงจากฉบับภาษาอังกฤษ ตัวเอกของเรื่องเป็นพญานครธรรพ์ได้ภรรยาที่งามสมใจ จึงคุยอวดไปทั่ว จะเหล่าคนธรรพ์ท้าพนันว่าถ้านางงามจริงคงจะยั่วยวนให้พระฤาษีที่เข้าฌานอยู่หลงใหลได้แต่พระฤาษีไม่หลงซ้ำยังสาปให้ทั้งคู่มาเกิดในมนุษย์ เมื่อใด้ฆ่ากันเองจึงจะให้พ้นคำสาปเรื่องนี้เป็นกลอนหกที่ทรงนิพนธ์ไว้ไพเราะมาก

ประเภทวรรณกรรมที่แบ่งตามเนื้อหา

2. แบ่งตามลักษณะเนื้อหาของวรรณกรรม
2.1 วรรณกรรมศาสนาและคำสอน
วรรณกรรมที่มีเนื้อหาด้านศาสนาและคำสอน เป็นวรรณกรรมสำหรับสอนใจ ให้เห็นแบบอย่างของการประพฤติปฏิบัติในแบบที่เป็นที่พึงปรารถนาของสังคม เช่น ไตรภูมิพระร่วง เรื่องเล่าชาดก เช่น มหาชาติคำหลวง เรื่องพุทธประวัติ เช่น ปฐมสมโพธิกถา วรรณกรรมคำสอนทั่วไป เช่นสุภาษิตพระร่วง
2.2 วรรณกรรมเกี่ยวกับประเพณีและพิธีกรรม
เป็นวรรณกรรมที่สร้างขึ้นเพื่อใช้ในการประกอบพิธี เช่น ลิขิตโองการแช่งน้ำ รวมทั้งพิธีกรรมเกี่ยวกับประเพณี เช่น พระราชพิธีสิบสองเดือน
2.3 วรรณกรรมเชิงประวัติศาสตร์
หมายถึงวรรณกรรมที่บันทึกเหตุการณ์ เช่น ศิลาจารึกสมัยสุโขทัยพงศาวดาร รวมถึงวรรณกรรมประเภทสดุดีวีรบุรุษ เช่น วรรณกรรมยอพระเกียรติ ตะเลงพ่าย
2.4 วรรณกรรมนิทานร้อยแก้ว
เป็นวรรณกรรมที่มุ่งให้ความบันเทิง สนุกสนาน เช่น พระอภัยมณี กาพย์พระไชยสุริยา
2.5 วรรณกรรมบทละคร
ส่วนหนึ่งเป็นนิยาย เรื่องเล่า
2.6 วรรณกรรมนิราศ
เป็นวรรณกรรมร้อยกรองที่มุ่งแสดงอารมณ์ และความรู้สึกของกวีเป็นเรื่องที่บันทึกเรื่องราวที่บันทึกการเดินทางของกวีเมื่อต้องจากบ้าน จากสตรีอันเป็นที่รัก
2.7 วรรณกรรรมปัจจุบัน
ส่วนใหญ่เป็นวรรณกรรมที่ได้รับอิทธิพลมาจากตะวันตกซึ่งเริ่มตั้งแต่สมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เช่น บันเทิงคดี เช่น นวนิยาย เรื่องสั้น บทละคร

ประเภทของวรรณกรรม

ประเภทของวรรณกรรม
1. แบ่งตามลักษณะการประพันธ์
1.1 วรรณกรรมประเภทร้อยกรอง คือวรรณกรรมที่ใช้คำประพันธ์โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอนและร่ายในการแต่ง นอกจากใช้คำประพันธ์แต่ละชนิดแล้วยังมีการนำลักษณะคำประพันธ์ต่างชนิดมาผสมผสานกันเป็นแบบใหม่ขึ้นมาอีก เช่น ลิขิต เป็นคำประพันธ์ที่ประกอบด้วยร่ายและโคลงเข้าด้วยกัน
วรรณกรรมที่ประพันธ์ด้วยคำฉันท์
กาพย์ห่อโคลง ใช้กาพย์ยานีและโคลงสี่สุภาพแต่งคู่กัน แต่งกาพย์ก่อนแล้วตามด้วยโคลง เนื้อหาทำนองเดียวกัคำฉันท์ นจบคู่หนึ่งแล้วก็ขึ้นคู่ใหม่
กาพย์เห่เรือ ใช้โคลงสี่สุภาพและกาพย์ยานี โดยขึ้นต้นด้วยโคลงสุภาพ 1 บท ต่อจากนั้นแต่งขยายความด้วยกาพย์ยานี จะแต่งกี่บทก็ได้
กวีวัจนะ คำนี้เป็นเป็นคำที่ น.ม.ส. หรือกรมหมื่นพิทยาลงกรณ์กวีเอกพระองค์หนึ่งทรงคิดขึ้นคือการประพันธ์ที่ใช้โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน และร่ายมาแต่งรวมกันโดยเลือกเนื้อความให้เหมาะแก่ลีลาจังหวะของร้องกรองแต่ละประเภท
1.2 วรรณกรรมประเภทร้อยแก้ว การใช้คำประพันธ์แบบร้อยแก้ว ใช้กันมาตั้งแต่สุโขทัย เดิมใช้ร้อยแก้วสำหรับบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ร้อยแก้วเริ่มใช้ในบันเทิงคดี ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ส่วนวรรณกรรมปัจจุบันใช้ร้อยแก้วมากขึ้น แยกย่อยตามเนื้อหา ประเภทใหญ่ ๆ ได้เป็นบันเทิงคดีและสารคดี

ใบเตย

วันศุกร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2550

ประเภทวรรณกรรม

ไม่มีความคิดเห็น:

ขุนช้างขุนแผนตอนกำเนิดพรายงาม

วรรณกรรมนิทานร้อยแก้ว

ชาวนากับงูเห่า

วรรณกรรมลิลิตพระลอ

ร้อยแก้วประเภทคำฉันท์

วรรณกรรมร้อยกรอง

ขุนช้างขุนแผน

สุนทรภู่แต่งเรื่องพระอภัยมนณีที่ได้รับความนิยมในสมัยก่อน

ร้อยแก้วประเภทกาพย์

พระอภัยมณี

ร้อยกรองประเภทกลอน

วรรณกรรมพุทธศานาและคำสอน

ประเภทวรรณกรรมที่แบ่งตามเนื้อหา

วรรณกรรมประวัติศาสตร์

วรรณกรรมตะวันตกถือเป็นวรรณกรรมปัจจุบัน

สามก๊ก

ภาพวรรณกรรมนิราศ

วรรณกรรมเรื่องรามเกียรติ์

ประเภทของวรรณกรรม

ภาพวรรณกรรมไทย

อาจารย์วิวรรธน์ จันทร์เทพย์

คลังบทความของบล็อก

เกี่ยวกับฉัน